Saluran bahasa Parsi cetus persoalan
KENAPA gerangan BBC London melancarkan mulai 14 Januari lalu siaran televisyen dalam bahasa Parsi, iaitu kira-kira lima bulan menjelang pilihan raya Presiden Iran?
Telah pun mengadakan siaran bahasa Parsi ialah Suara Amerika. Di samping itu lebih 10 program sama dari empat tempat lain, kebanyakannya di Los Angeles. Menjadi tanda tanya lanjut: Kenapa kuasa-kuasa Barat mengadakan siaran dalam pelbagai bahasa negara-negara yang pernah mereka jajah dan takluki dahulu?
Persoalan mengenai agenda politik timbul setelah tersiar berita mengenainya dalam akhbar Times dan Financial Times, London. Lalu dilaporkan reaksi dari Teheran. Seorang Menteri Iran yang bertanggungjawab mengenai aspek perisikan, Gholam Hussein Mohsen Ejei berkata: “Agensi-agensi perisikan asing boleh menggunakan pelbagai kemudahan kewartawanan untuk kegiatan-kegiatan mereka, dan ini mungkin meningkat menjelang pilihan raya Presiden kelak.”
Kerajaan British telah mengadakan peruntukan sejumlah 15 juta Pound (1 Pound = RM6) untuk siaran baru BBC itu yang telah pun melantik kira-kira 100 petugas dari Iran. Tetapi pihak berkuasa Iran melarang pembukaan pejabat di Teheran.
Ketua Perkhidmatan BBC bagi Negara-negara Asia dan persisiran Pasifik, Behrouz Afagh memberitahu bahawa pihaknya tidak akan berat sebelah dalam laporan-laporannya dan pegawai-pegawai Iran boleh menyatakan pandangan mereka. Namun, beliau mengakui kesulitan membuat liputan mengenai Iran dari London.
Saluran bahasa Parsi akan diadakan selama lapan jam tiap hari, termasuk program muzik, seni dan budaya, sains, teknologi, sukan dan kegiatan belia.
Juga dijelaskan bahawa matlamat siaran bahasa Parsi itu ialah untuk memupuk dialog, bukan untuk tujuan “menukar rejim pemerintah”. Kerana ia hanya satu dari siaran 32 bahasa BBC London termasuk bahasa Arab.
Dalam masa itu dijelaskan juga bahawa bahasa Parsi menjadi bahawa utama di Iran, Afghanistan dan Tajikistan di bahagian Asia Tengah.
Pihak berkuasa Iran dikatakan tidak begitu bimbang dengan pelbagai program oleh pendatang asing dan kadang-kala menyiarkan filem yang mengkritik kerajaan. Tetapi siaran warta berita oleh saluran-saluran berita yang dibiayai oleh kerajaan-kerajaan asing mencetus keraguan.
Lantas akhbar Inggeris memetik kenyataan jurucakap persatuan kebebasan akhbar, Mashallah Shamsolvaezin “Regim Iran bimbang bahawa orang ramai akan bertukar sikap iaitu mengenepikan saluran-saluran berita nasional untuk mengikuti warta-berita televisyen luar negeri pula,”
Dalam konteks menjalin hubungan akrab lain hal dilakukan oleh para menteri atau orang politik. Menteri Luar British, David Milibank bermalam bersama Rahul Ghandhi di sebuah kampung di India. Keduanya makan malam bersama (makan tangan) hidangan India dan tidur atas katil (charpoy).
Milibank, 43 tahun, lulusan Universiti Oxford manakala Rahul, 38 tahun, lulusan Universiti Cambridge telah disebut-sebut sebagai bakal Perdana Menteri negara masing-masing. Ayahnya Rahul mati dibunuh oleh pelampau Hindu dalam satu peristiwa dan demikian juga nenek perempuannya, Indira Gandhi.
Lain hal juga dilakukan oleh pihak keagamaan. Sebuah pertubuhan bernama Christian Aid mengadakan bantuan di Timur Tengah sejak 50 tahun lalu “tanpa mengira agama warga yang dibantu.”
Dalam keadaan dewasa ini ia mengutip derma untuk membantu ribuan mangsa perang di Genting Gaza. Wang derma sebanyak 23 pound diberi kepada tiap seorang untuk rawatan doktor dan 41 pound untuk bahan-bahan makanan bagi tiap keluarga lima orang untuk seminggu.
Iklan Christian Aid dalam akhbar-akhbar merayu bantuan wang untuk mangsa perang. Ertinya kutipan derma bukan dilakukan di Malaysia dan lain-lain negara Islam sahaja.
Berupa saluran utama berita-berita perang di Gaza selama tiga minggu ialah Al Jazeera, milik kerajaan Qatar. Ia satu-satunya saluran berita televisyen asing mengirim secara langsung warta berita dari Gaza, dan menewaskan CNN serta BBC.
Seperti berulang dilaporkan oleh semua pihak selama tiga minggu pencerobohan di Gaza pihak berkuasa Israel melarang semua wartawan asing masuk ke Gaza.
Antara yang mengirim berita melalui al Jazeera ialah Ayman Mohyedin, 28 tahun, warga Amerika keturunan Mesir dan Palestin. Menurut laporan akhbar Inggeris mengenainya, Al Jazeera menyalurkan berita dalam 105 buah negara, termasuk Israel. Ertinya laporan beliau berbeza dari laporan televisyen Israel.
Mohyeldin menyatakan rasa kesal kerana tidak dapat menembusi pasaran Amerika. Antara sebab ialah permusuhan pentadbiran bekas Presiden Bush. Akibatnya siaran berita Al Jazeera terbatas kepada beberapa buah wilayah saja di Amerika. “Laporan kami tidak sampai kepada rakyat secara menyeluruh dan berkesan.” beliau memberitahu.
Kerana terus berada di Gaza waktu perang itu Mohyeldin dan rakan-rakannya menyaksikan sendiri kesan-kesan tembakan meriam dan pengeboman ke atas hospital-hospital, rumah-rumah dan sekolah-sekolah tempat perlindungan warga Palestin yang terpaksa pindah dan mencari tempat-tempat yang selamat.
Tiada pun kenyataan maaf dari Israel mengenai serangan bertalu-talu ke atas orang awam dan bangunan-bangunan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu. Apakah kerana itu wartawan-wartawan asing, termasuk dari negara-negara Barat dulu dilarang masuk wilayah Gaza? Termasuk BBC yang kemudian dikecam oleh kerajaan British dan aktivis kerana berkeras dengan pendiriannya tidak mahu menyiarkan rayuan bantuan kecemasan bagi penduduk Gaza.
ARKIB : 01/02/2009
Telah pun mengadakan siaran bahasa Parsi ialah Suara Amerika. Di samping itu lebih 10 program sama dari empat tempat lain, kebanyakannya di Los Angeles. Menjadi tanda tanya lanjut: Kenapa kuasa-kuasa Barat mengadakan siaran dalam pelbagai bahasa negara-negara yang pernah mereka jajah dan takluki dahulu?
Persoalan mengenai agenda politik timbul setelah tersiar berita mengenainya dalam akhbar Times dan Financial Times, London. Lalu dilaporkan reaksi dari Teheran. Seorang Menteri Iran yang bertanggungjawab mengenai aspek perisikan, Gholam Hussein Mohsen Ejei berkata: “Agensi-agensi perisikan asing boleh menggunakan pelbagai kemudahan kewartawanan untuk kegiatan-kegiatan mereka, dan ini mungkin meningkat menjelang pilihan raya Presiden kelak.”
Kerajaan British telah mengadakan peruntukan sejumlah 15 juta Pound (1 Pound = RM6) untuk siaran baru BBC itu yang telah pun melantik kira-kira 100 petugas dari Iran. Tetapi pihak berkuasa Iran melarang pembukaan pejabat di Teheran.
Ketua Perkhidmatan BBC bagi Negara-negara Asia dan persisiran Pasifik, Behrouz Afagh memberitahu bahawa pihaknya tidak akan berat sebelah dalam laporan-laporannya dan pegawai-pegawai Iran boleh menyatakan pandangan mereka. Namun, beliau mengakui kesulitan membuat liputan mengenai Iran dari London.
Saluran bahasa Parsi akan diadakan selama lapan jam tiap hari, termasuk program muzik, seni dan budaya, sains, teknologi, sukan dan kegiatan belia.
Juga dijelaskan bahawa matlamat siaran bahasa Parsi itu ialah untuk memupuk dialog, bukan untuk tujuan “menukar rejim pemerintah”. Kerana ia hanya satu dari siaran 32 bahasa BBC London termasuk bahasa Arab.
Dalam masa itu dijelaskan juga bahawa bahasa Parsi menjadi bahawa utama di Iran, Afghanistan dan Tajikistan di bahagian Asia Tengah.
Pihak berkuasa Iran dikatakan tidak begitu bimbang dengan pelbagai program oleh pendatang asing dan kadang-kala menyiarkan filem yang mengkritik kerajaan. Tetapi siaran warta berita oleh saluran-saluran berita yang dibiayai oleh kerajaan-kerajaan asing mencetus keraguan.
Lantas akhbar Inggeris memetik kenyataan jurucakap persatuan kebebasan akhbar, Mashallah Shamsolvaezin “Regim Iran bimbang bahawa orang ramai akan bertukar sikap iaitu mengenepikan saluran-saluran berita nasional untuk mengikuti warta-berita televisyen luar negeri pula,”
Dalam konteks menjalin hubungan akrab lain hal dilakukan oleh para menteri atau orang politik. Menteri Luar British, David Milibank bermalam bersama Rahul Ghandhi di sebuah kampung di India. Keduanya makan malam bersama (makan tangan) hidangan India dan tidur atas katil (charpoy).
Milibank, 43 tahun, lulusan Universiti Oxford manakala Rahul, 38 tahun, lulusan Universiti Cambridge telah disebut-sebut sebagai bakal Perdana Menteri negara masing-masing. Ayahnya Rahul mati dibunuh oleh pelampau Hindu dalam satu peristiwa dan demikian juga nenek perempuannya, Indira Gandhi.
Lain hal juga dilakukan oleh pihak keagamaan. Sebuah pertubuhan bernama Christian Aid mengadakan bantuan di Timur Tengah sejak 50 tahun lalu “tanpa mengira agama warga yang dibantu.”
Dalam keadaan dewasa ini ia mengutip derma untuk membantu ribuan mangsa perang di Genting Gaza. Wang derma sebanyak 23 pound diberi kepada tiap seorang untuk rawatan doktor dan 41 pound untuk bahan-bahan makanan bagi tiap keluarga lima orang untuk seminggu.
Iklan Christian Aid dalam akhbar-akhbar merayu bantuan wang untuk mangsa perang. Ertinya kutipan derma bukan dilakukan di Malaysia dan lain-lain negara Islam sahaja.
Berupa saluran utama berita-berita perang di Gaza selama tiga minggu ialah Al Jazeera, milik kerajaan Qatar. Ia satu-satunya saluran berita televisyen asing mengirim secara langsung warta berita dari Gaza, dan menewaskan CNN serta BBC.
Seperti berulang dilaporkan oleh semua pihak selama tiga minggu pencerobohan di Gaza pihak berkuasa Israel melarang semua wartawan asing masuk ke Gaza.
Antara yang mengirim berita melalui al Jazeera ialah Ayman Mohyedin, 28 tahun, warga Amerika keturunan Mesir dan Palestin. Menurut laporan akhbar Inggeris mengenainya, Al Jazeera menyalurkan berita dalam 105 buah negara, termasuk Israel. Ertinya laporan beliau berbeza dari laporan televisyen Israel.
Mohyeldin menyatakan rasa kesal kerana tidak dapat menembusi pasaran Amerika. Antara sebab ialah permusuhan pentadbiran bekas Presiden Bush. Akibatnya siaran berita Al Jazeera terbatas kepada beberapa buah wilayah saja di Amerika. “Laporan kami tidak sampai kepada rakyat secara menyeluruh dan berkesan.” beliau memberitahu.
Kerana terus berada di Gaza waktu perang itu Mohyeldin dan rakan-rakannya menyaksikan sendiri kesan-kesan tembakan meriam dan pengeboman ke atas hospital-hospital, rumah-rumah dan sekolah-sekolah tempat perlindungan warga Palestin yang terpaksa pindah dan mencari tempat-tempat yang selamat.
Tiada pun kenyataan maaf dari Israel mengenai serangan bertalu-talu ke atas orang awam dan bangunan-bangunan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu. Apakah kerana itu wartawan-wartawan asing, termasuk dari negara-negara Barat dulu dilarang masuk wilayah Gaza? Termasuk BBC yang kemudian dikecam oleh kerajaan British dan aktivis kerana berkeras dengan pendiriannya tidak mahu menyiarkan rayuan bantuan kecemasan bagi penduduk Gaza.
ARKIB : 01/02/2009
Ulasan
Catat Ulasan